Wszak to one strzygły brunatną sierść kóz, one przędły z niej nici, a z nici utkały płótno. - Huzia go! Chwilami belka jaka z uczepioną ludzką postacią przemknęła, rzucana w górę i na dół, chwilami ciemny kształt zwierzęcia lub człowieka, czasem ręka wysunęła się z wody i zapadła w nią na zawsze. " Z tym samym austriackim gwerem w łapach jak pójdę! Czy ty pamiętasz ten promień księżyca, Co się na szaty twojej kładł przezroczu I do stóp twoich padał, drżący cały, Mniej od nich srebrny i mniej od nich biały? - Boś pan zielony frajer! Pan Hardy jest dobry dla ciebie? Później okazało się, że wjeżdża na swoim wysokim rumaku. Ale spojrzyj no, Rachelo – tam, nad nami. KLARA Miej rozsądek. Wypala się tutaj cegła,wyrabiają odlewy żelazne,śruby,dziury w żelazie itd. Nic mi nie bałamucili! Wkrótce obaj byli w drodze, jadąc prędko, lecz w milczeniu. Jakiś Żyd pokazał się w Kaniowie na Mikołę i zaczął moich chłopów w kupki ogrywać, a czort wiedział, że on z Morafy. Jeszcze wyższy stopień zajmowali tak zwani rymownicy, czyli deklamatorowie, wygłaszający mową, opowiadaniem lub, gdy ich więcej zebrało się, dialogiem utwory ówczesnych poetów gminnych. Tenże to jest most! Cała moja nadzieja! - Tak i postąpię, bo mnie do serca przycisnął, ale on jutro na łowy z królem jedzie. Już też i cale inaczej zrobiło się w Rabach: jeszczeż i dnia tego pan Urbański polujący z panem Osuchowskim, cześnikowiczem bielskim, w kołonickich lasach zabłąkali się w mojej Bałandzie i będąc już prawie nad samym dworem, przyszli mnie trochę nawiedzić. Upłynęło tak dni pięć.